Persoonlijk heb ik aan den lijve ondervonden dat hardlopen niet altijd mogelijk is, in mijn geval na een schouderoperatie. Maar het kan ook zijn dat jouw lijf er gewoon niet voor gemaakt is.
Als rasechte hardloopster was het na zo’n 15 jaar zuur te beseffen dat ik een poos uit de roulatie zou zijn. Hardlopen is voor mij echt even tijd voor mezelf en een uitlaatklep.
Twee dagen na die bewuste schouderoperatie maakte ik een lekkere wandeling met mijn man. Ook in de weken daarna bleef ik dat doen en steeds meer kwam het besef dat dit op dit moment de beste oplossing was om in beweging te blijven en aan mijn conditie te blijven werken.
Als zelfstandig type, die ik ben, baalde ik behoorlijk van het afhankelijk zijn van anderen in verband met vervoer. Zeker de bezoeken aan de fysiotherapeut drie keer per week vond ik een behoorlijke aanslag op in mijn geval mijn schoonouders.
Nu ik dan toch leek te genieten van het wandelen bedacht ik dat ik gewoon naar de fysio ging wandelen en na mijn bezoek aan de fysiotherapeut zat mijn schoonmoeder op mij te wachten om met mij om boodschappen te gaan. Zo had ik toch het gevoel dat ik haar niet volledig claimde. De wandelingen werden langer en ik genoot er zichtbaar van.
Zo gebeurde het op een dag dat ik al vroeg onderweg was door de zeeuwse polders naar mijn afspraak bij de fysiotherapeut en ik een collega van mijn broer tegenkwam. Kort daarop belde mijn broer enigszins verbaasd met de vraag waarom ik al zo vroeg in de polder aan het wandelen was. Gelukkig vond hij mijn uitleg aannemelijk ;)
Later dat jaar onderging ik een buikoperatie. Tjongejongejonge dat was even andere koek. Was ik twee dagen na die schouderoperatie alweer aan de wandel dan ‘liep’ dit even anders.
Heel mijn conditie was terug bij af! De eerste weken was ik blij dat ik thuis wat kon lopen maar toen er een vakantie inzicht kwam maakte ik een plan: ik ging op vakantie elke dag wandelen. Dochterlief bood aan om met mij mee te gaan. ‘s Ochtends vertrokken we op tijd en onderweg dronken we koffie of we lunchten.
Om de paar dagen gingen we iets verder en zo kwam ik in redelijke conditie terug thuis en kon ik heel geleidelijk aan het hardlopen oppakken.
Ondanks dat ik ondertussen fervent hardloop, waardeer ik het wandelen zeker meer dan voorheen. Het maakt niet uit hoe hard je gaat als je maar lekker buiten bent en beweegt!
Graag nodig ik je uit voor één van mijn 5-weekse cursussen.
Op woensdagavond 3 oktober a.s. start ik een 5-weekse Mindful Walk cursus in Terneuzen.
Voor meer informatie betreffende cursusdata en/of aanmelden graag klikken op deze link: https://www.mindfulrun.nl/terneuzen/
Sportieve groet,
Marja