Wat is dat Mindful Run? Stoffig en zweverig? Moet ik kunnen hardlopen? Ga ik mijn ademhaling trainen? Zonder prestatiedruk lopen? En mediteren is dat niet heel spiritueel en vaag? Yoga buiten?
Als ik lach lacht de spiegel terug. Als ik lach naar anderen lachen ze (bijna altijd) terug:).
De reis naar moederschap en de jaren erna waren en zijn niet altijd even makkelijk. Maar hoe waardevol is het als je kan leren van de spiegeling van je kind(eren)? Hoe mooi is het dat als jij je
pad volgt hun acceptatie onvoorwaardelijk is?
Baby’s en jonge kinderen zijn in het hier nu. Ze kunnen schakelen, dingen gebeuren minder mooi en mooi, maar het is zoals het is.
Piekeren en blijven denken lost het niet op. Focussen op je bewustzijn en keuzes die je hierin mag en kan maken geven rust. Laat "de boel maar de boel" is wellicht de grootste uitdaging tijdens je zwangerschap en het moederschap. Waar haal je soms de energie vandaan om datgene te doen wat er toe doet en ook nog te genieten?
Mindful Run is ruim een jaar geleden op mijn pad gekomen en ik voelde direct dat deze combinatie van buitenZijn, bewustZijn, Fun, ademhaling en bewegen (sporten) iets is wat bij mij past. Lekker down to earth en voor iedereen toegankelijk. Even het kind in jezelf naar bovenhalen en doen wat je al lang niet meer hebt gedaan.
Elke dag als ik buiten ben kom ik tot rust, adem ik onbewust bewust en valt er een last van mijn schouders: laad ik even op. Alle ongemakken in het leven komen en gaan. De stress die op mijn pad komt is niet altijd te ontwijken en soms bijzonder heftig, maar hoe ik ermee omga en wat ik er tegenoverzet helpt mij te genieten in het hier en nu. Mijn leven is niet mild, maar ik ben daardoor wel milder door geworden. Als stress of emotie mij overvallen haal ik eerst diep adem, een grote last valt van mijn schouders en ik glimlach. Is de stress er dan niet? Ja, het is er wel, maar het mag er zijn. Het beheerst niet mijn hele dag, ik laat het gaan en kies om me te focussen op het hier en nu in plaats van mijn gedachten en angsten te volgen.
Periodes van extreem veel sporten met een hoge prestatiedruk, al dan niet door mijzelf of anderen opgelegd, zijn mij niet onbekend. Extreme stress en uitputting idem. Maar mijn kracht haal ik uit loslaten, ademhalen, lachen en vooral buitenzijn. Het is zoals het is, ik kan dat niet veranderen dus laat ik los en plaats ik al het onaangename op een wolk die ik ‘onvermogen’ noem. Dit geeft mij ruimte en vrijheid om te mogen zijn wie ik ben.
Bewustzijn is voor mij als ik met mijn aandacht bij mezelf ben en de emoties die mij normaal wellicht overvallen er ‘gewoon’ mogen zijn. Dat het verdriet dat ik voel mij niet overvalt in een vorm van paniek en stress, maar dat het er mag zijn …
Ik mag hardlopen, ik mag fietsen, ik mag er zijn. Lukt dat altijd? Nee, maar dat geeft niet. Het is zoals het is.
Mindful Run cursussen zijn vooral Fun: we hollen en we hopsen, we dansen en we klimmen, we lachen en af en toe pingen we een traan.
We delen ervaringen en reflecteren, leren van elkaar én uit de Mindful Run ‘trukendoos’ geven we je handreikingen om meer bewust te zijn in het hier en nu en vooral meer plezier met (hard)lopen.
Marijje Rasker