Wat is de Waarheid

Wat is de waarheid?

Er was eens, lang geleden, in een land ver van hier, een oude, wijze meester. Zijn leven was zeer gevuld, ondanks zijn eerbiedwaardige leeftijd. Want elke dag stond hij ten dienst van al wie hem nodig had.

Hij gaf raad, heelde en velde een oordeel als rechtvaardig rechter in kleine onderlinge geschillen. Telkens als de dorpelingen uit de wijde omgeving hem daarom bezochten. Zijn avonden waren volledig gewijd aan zelfstudie en meditatie.

Maar het mooiste moment van de dag was voor hem, die in alle nederigheid en eenvoud zijn taak vervulde, toch altijd weer de morgen. Want bij het rijzen van de zon wekte hij, volgens zijn eigen ritueel, zijn zeven favoriete leerlingen, die in de omstaande hutten verbleven. Ze wasten zich en genoten van een kop boterthee, vrijwel hun enige luxe. Daarna trokken ze dan samen de bergen in. En al wandelend onderwees de wijze meester hen en wijdde hen in de geheime natuurwetten en de kosmische patronen van het leven. Hij probeerde hen inzicht te geven in zichzelf en hun medemens. Op die manier bereidde hij hen langzaamaan voor op het onvermijdelijke ogenblik waarop zij de taak van hem zouden moeten overnemen.

Wat is waarheid?

En op een van die tochten vroeg iemand van de leerlingen hem: ’Meester, wat is de waarheid?’ Leer ons de waarheid van het leven kennen. ‘en de meester antwoorde met een wedervraag.. hij schaarde hen alle zeven rondom een mooie bloemenstruik. Hij wees hen op een grote dauwdruppel die schitterde in de

vroege zon, en vroeg: ‘Zeg me allen naar waarheid: Welk is de kleur van deze waterdruppel?’

Even stilte.

Dan klonk het door elkaar heen….’’Rood’’, zei de een. ‘’Oranje’’ zei een tweede. ‘’ Nee, geel’ riep een derde haast boos. ‘Groen, meester, zei een vierde verbaasd. ‘Blauw! Paars! Violet’. En ze kregen voor het eerst in de lange tijd dat ze samen waren, echt ruzie met elkaar. Overtuigd als ze waren,

elk van hen het eigen gelijk.

De meester glimlachte een beetje triest. ‘Kijk’, zei hij, ‘dat gebeurt er nu altijd met de waarheid… Jullie hebben allemaal de waarheid gesproken, elk vanuit eigen ervaring, vanuit eigen zichtsveld. Alleen vergeet je daarbij dat, van welke hoek je het ook bekijkt. Je altijd slechts een deel van de waarheid

kunt zien.

Daarom kun je pas een idee van de grote universele waarheid krijgen wanneer je bereid bent te luisteren naar de visie van alle anderen op aarde en tegelijk jouw eigen stukje informatie bij die andere te voegen. Alleen dan wordt de waarheid ‘’de waarheid’’: evenwichtig en totaal.

Martijn